Kıratlı

K I R A T L I

Eşkiyalardan ve haydutlardan kaçan Hacıahmetler, Kabaklar ve Ali Osmanlar Yörükleri ilk olarak Eski Kıratlı Köyü’nün bulunduğu yere, büyük taşların dibine yerleşmişler. Altı yedi hane ile başlayan bu yerleşmede, “Pis Kaya” adını verdikleri yerde beyaz atlar besleyip yetiştirdikleri için cumhuriyetin ilanından sonra buranın adı Karakeçiler Yörüğü’nden gelenlerin yaşadığı, Kıratlı Köyü olmuş.

Her ne kadar Kıratlı Köyü’ndeki taşlar için hep “Bu taşlar zincire bağlı, düşmez onlar” dense de 1980’li yıllarda heyelan tehlikesi sebebiyle köy daha alçak bir seviyeye taşınmış ve planlı bir Yeni Kıratlı Köyü oluşturulmuş. Taşınırken evlerini yıktıkları için ise Eski Kıratlı’dan geriye sadece çobanların yaşadığı harabeler kalmış. Günümüzde bile hâlâ cuma namazından çıkan pek çok köylü, sokaktaki taşları kaymasın diye düzeltiyor. Geçimlerini zeytincilik hayvancılık, tarım ve ticaretten sağlayan Kıratlı halkı, eskiden yemyeşil olan bu köyün ormanlarının çoğunu hayvancılık yapmak uğruna kesmişler. Artık halı dokuma ve el işçiliği gibi geleneklerini düğünden düğüne kendileri için sürdüren Kıratlı halkı, esnaflarını ise hâlâ sahiplenmeye devam ediyorlar. Ayrıca bu köy, gezdiğimiz köyler içersinde kendine ait pazarı olan tek köy.

Köy kahvesinde oturduğumuzda Kıratlı muhtarı köyün yeni yeri hakkında şunları söylüyor: “Bize burasının havası hiç yaramadı.” Köydeki pek çok yaşlının buraya taşındıktan sonra kanserden öldüğünü belirten köy muhtarı eskiden insanların 90 yaşına kadar yaşadıkları bu köyde şimdi en yaşlılarının 60larında olduğunu söylüyor.

Köyü gezerken bizi her adımımızda takip eden çocukların köye kattığı neşe ise, daha sonra köyü hatırlamak için kullandığımız “çocuklu olan” söyleminin belki de en önemli sebebi oluyor. Çocukların sustuğu vakit, kuşları dinlemeye başladığımız bu köyde, en sessiz mezarlar bile üzerlerindeki süslemelerle oldukça renkli gözüküyor.

K I R A T L I

Hacıahmetler, Kabaklar and Ali Osmanlar Yörük tribes, which were running away from the Brigades and the bandits, settled nearby the big rocks at the Old Kıratlı Villlage. The settlement that started with 6-7 houses, was called Kıratlı* after the Turkish Republic was founded, because of the white horses they used to breed nearby the rock which they call “Pis Kaya”**

Even though the villagers always say that the rocks over the village are tied by chains and won’t fall down, they had to leave their former settlement in 1980’s because of the risk of landslide and settled in their current location lower down the hill and founded the planned village of New Kıratlı. Since they had demolished their former houses while they were moving to their new village, only the ruins, which shepherds live, are still present. Even today still a lot of villagers straighten the stones on the streets after their Friday prayer to avoid them to slide. The villagers make their livings by growing olives, breeding animals, agriculture and commerce.  The village was once was very green but Kıratlı villagers, have cut down most of their forests for the sake of animal breeding. Kıratlı Village, which keeps its tradition of carpet weaving and crafts only at the wedding times, is the only village that has its own bazaar amongst the villages that we have visited.

When we were in the coffee house, the muhtar has told us that the new location of the village was no good for the villagers and that most of the elderly people of the village have died of cancer after they had moved to the new location. Average life expectancy of the villagers used to be around 90 years before they moved down and now the oldest people of the village are in their 60s.

The joy of the children of the village, who always were with us while we were strolling around, is the main reason that we called it “the village with kids” after our visit. In this village, that we start listening the cheeping of the birds when the kids are silent, even the graves are colorful with the ornaments on them.

* (Village) with white horses
** Dirty Rock