Bademli

B A D E M L İ

İsmini içindeki badem ağaçlarına borçlu olan Bademli Köyü, günümüzde en çok koruk suyu ve plajlarıyla tanınıyor. İncelediğimiz diğer köylere kıyasla daha fazla belde imajı veren Bademli Köyü, bu özelliği sebebiyle Salihleraltı ile de benzeşiyor.

Köye ilk girdiğimizde köy bizi karmaşık bir mimari ile karşılıyor. Bir yanımızda mübadeleden sonra artık burada yaşamayan Rumların eski taş evleri, diğer yanımızda yeni yapılan sıvalı cepheler. Köyün mimarisinde karşımıza çıkan iki farklı kimlik, köyü gezmeye başladığımızda sosyal yapıda da ortaya çıkıyor. Bir yanda köyün yerlileri, bir yanda köyün plajına akın eden Bademli turistleri.

Bademli’nin bu turistik kimliği, köyün geçim kaynağı konusunda da farklılaşmasını sağlıyor. İskelesinde balıkçılık da yapılan bu köyde köy halkı, çoğunlukla yazları ticaretle, kış geldiğinde ise tarım, hayvancılık ve zeytincilikle geçiniyor. Köyün topraklarının son zamanlarda değerlendiğini fark eden pek çok Bademlili verimli topraklarını şehirden gelenlere devrediyor. Bu durum betonlaşmaya fırsat tanırken, bazen bu tarlalarda zeytinciliğin devam ettiğini de duyup seviniyoruz.

Daha sonra koruk şurubu içmek için meydandaki kalabalık köy kahvesine oturuyoruz. Bize, Türk filmlerindeki jönleri aratmayan köy muhtarı eşlik ediyor. Aslında Bademli çok hayat dolu ve çok renkli bir köy. Sanıyoruz ki bize buranın güzelliklerini saya saya bitiremeyecek. Oysa, o bize köyü anlatmaya sorunlarından başlıyor. Biz diyoruz: “Ne güzel yenilenmiş, boyanmış sağlık ocağınız.” O diyor: “Kaymakam kontrole gelecek diye.” Biz diyoruz: “Ne güzel burada hiç sıkılmıyordur insanlar hep bir aktivite var.” O diyor: “Köyümüzün iki sineması da kapandı artık.” Aslında diyor güzel köy burası; “Ama biz buraya gelen turistlere yabancı gözüyle baktıkça, burası gelişmeyecek.”

Dinliyoruz hikayeleri. Kalkıyoruz masadan. Biraz zeytinyağı tadacağız çevre fabrikalardan. Masadan kalktığımızda artık bir turist gibi değil bir Bademlili gibi bakmaya çalışıyoruz. O rengarenk sokaklarda gözümüze bir anda takılmaya başlıyor özel sektör tabelaları. O an anlıyoruz ki, bu köy “görünmeyen” değil artık. Birileri görmüş, birileri kullanmış. Belki ne güzel diyor dışarıdan gelenler fakat “davulun sesi uzaktan hoş gelir” diyor yereller.

B A D E M L İ

Bademli* Village, which takes its name from the almond trees, is well known with its sour grape juice and beaches. In comparison to the other villages that we have visited, it gives us a stronger impression as if it was a town instead of a village, resembling Salihleraltı.

When we first enter the village, it greets us with a complex architecture. On one side we see the stone houses of the Greeks that no longer live after the interchange, on the other side we see the coated facades of the new houses. Two different identities that first became visible to us in architecture, also felt easily in the social structure of the village as we stroll around the streets. On one side we see the inhabitants of the village and on the other side we see Bademli tourists who rush into the beach of the village.

Touristic identity of Bademli village causes the villagers to differentiate in terms of source of income. In this village, where it is possible to fish on its pier, the villagers, who mostly make their livings on commerce in summertime, grow olives and breed animals in winter. A lot of villagers, who have realized that recently the land values ascend, are selling their valuable land to the people who come from the cities. This leads to concretion but on the other hand we felt glad that in some of these farms, they keep growing olives.

When we go to the coffee house in the square of the village to drink sour grape juice, muhtar, who resembles the classical Turkish film characters, accompanies us. In fact Bademli is a lively and colorful village. As we expect him to tell about the nice things about the village, he starts telling us about the village’s problems. We say: “How beautifully renovated and painted your community health center is”. He says: “it was just because the district governor was going to visit” we say: “How beautiful this place is, no one would get bored here”. He says: “we used to have 2 movie theatres but they both are shut down now”. He says “ actually this is a nice village but as long as we see the tourists as strangers, this place will not improve”.

We listen to the stories. We leave the table. Maybe we will taste some olive oil at the factories around. When we leave the coffee house, we try to see the village as if we were residents. We start to see the signs of the private sector in the colorful streets. At that moment we realize that this village is not invisible anymore. Some people saw it, some people used it. Maybe the people visiting the village think it is nice but the grass is always greener on the other side.

* (Village) with almonds